Subeyh: Çocuğumu ellerim ve ayaklarım kelepçeli dünyaya getirdim

Filistinli eski tutuklu Samar Subeyh, 2005’te 3 aylık evliyken İsrail güçlerince gözaltına alınmasını, 66 gün devam eden sorgusunu ve cezaevi kaidelerini anlattı.

Hamas’ın silahlı kanadı İzzeddin el-Kassam Tugaylarında patlayıcılardan görevli mühendis olmakla suçlanan Subeyh, İsrail güçlerinin gece vakti düzenlemiş olduğu ani baskınla gözaltına alındığını belirterek, “Gece saat 2 sularında vahşice ve zorbaca sorguya çekildim. Silah tehdidiyle çıplak arama yapmak istediler ama bunu reddettim. Ellerim ve ayaklarım kelepçeli, gözlerim bağlıydı. Ailemle vedalaşamadan, meçhul bir yere götürüldüm.” diye konuştu.

El-Meskubiyye Soruşturma Merkezine götürüldüğünü kaydeden Subeyh, buranın Kudüs’teki en güçlü sorgu merkezlerinden bulunduğunu söyledi.

“66 günümü 3 metreye 3 metre bir hücrede geçirdim”

Subeyh, yanına giyim dahil asla bir şey almasına müsaade verilmediğini aktararak, “Hatırlıyorum, gözlerim bağlı biçimde zeminin altına, iki kat indim. Gözlerimi açtıklarında kendimi 3 metreye 3 metre bir zindanda buldum. Bu zindanda pencere ve havalandırma bulunmuyordu. Tavana baktığımda ise neredeyse başıma değecek alçaklıktaydı.” sözünü kullandı.

Hamile bulunmasına rağmen kendisine yanlışsız muntazam yiyecek verilmediğini lisana getiren Subeyh, “Bana makûs, tuzsuz, muntazam pişmemiş ve üstelik içerisinde hamam böceklerinin bulunmuş olduğu yemekler getiriyorlardı. İnsan içerisinde hamam böceği bulunan yiyecekleri kuşkusuz yiyemez. Hasebiyle ben o yiyecekleri yemeyip bırakıyordum. Bazen sadece yemekteki pirinçleri ayıklayıp yiyordum.” durumunda konuştu.

Giyecek diğer giysisi olmadığı için üzerindekileri yıkayıp kaygan biçimde tekrardan giydiğini laf eden Subeyh, bu yüzden sıklıkla hastalandığını söyledi.

Hücre günlerinin psikolojik azabın de uygulanmış olduğu sorgularda geçtiğini anlatan Subeyh, şu şekilde devam etti:

“Sorgu odasında neredeyse yer düzeyde demir sandalyeye oturmaya zorlandık. Yere bağlı prangalarla ellerim ve ayaklarım sandalyenin gerisine kelepçeleniyordu. Tutuklunun gerisinde 2 bayan asker, önünde de 3-4 sorgu vazifelisi bulunuyordu. Bu sorgu görevlilerinden biri hakaret edip sorguya çeker, diğeri tutukluya ve Allah’a ya da Hazreti Peygambere hakaret eder, bir başka biri de ‘Aileni de gözaltına alacağız ve konutunu bombalayacağız.’ formunda tehditler savururdu. Buna da psikolojik azap deniyor.”

“10 sefer askeri mahkemeye çıkarıldım ama avukatımla asla görüşemedim”

İsrail maddelerine nazaran Kızılhaç takımlarının tutukluyla en azından avukat eşliğinde görüşebildiğini laf eden Subeyh, 66 günlük hücre hayatında ne avukatıyla ne de Kızılhaç görevlileriyle görüşmesine müsaade verildiğini belirtti.

Subeyh, 66 günlük gözaltı sürecinde 10 defa askeri mahkemeye çıkarıldığını kaydederek, avukatının mahkemede kendisi ismine konuştuğunu ama tabirini kendisiyle konuşmak yerine İç Güvenlik Teşkilatı Şin-Bet (Şabak) ünitesinden almış olduğu bilgiler ışığında hazırladığını anlattı.

Sorgudaki 66’ncı günün sonunda sadece Filistin İslami Direniş Hareketi Hamas lehine talebe faaliyetleri yürütmekle suçlandığını lisana getiren Subeyh, 2 sene 8 ay karar giyerek Kudüs civarlarındaki Hasharon Cezaevine götürüldüğünü tabir etti.

Subeyh, hücrede geçirdiği 66 günü ise “Çok sorun bir süreçti, 72 kilodan 44-45 kiloya düştüm, sorgu esnasında oldukça ağrı ve acı çektim.” sözleriyle özetledi.

“İlk çocuğumu ellerim ve ayaklarım kelepçeli dünyaya getirdim”

Hasharon Cezaevine girdiğinde aşağı yukarı 4 aylık hamile bulunduğunu kaydeden Subeyh, ama hamileliği süresince bayan doğum hekimine gitme talebinin reddedildiğini söyledi.

Subeyh, kâfi vitamin alamadığı suretiyle güneşe çıkmasına da müsaade verilmediğini lisana getirerek, “Cezaevinde uzun mühlet güneş görmeme müsaade vermediler. Öbür tutuklularla tıpkı muameleyi görüyordum. Her 24 saatte 40-45 dakika güneşlenme mühleti vardı.” sözünü kullandı.

30 Nisan 2006 sabahına doğum sancılarıyla uyandığını aktaran Subeyh, “Tutuklularla vedalaştıktan sonrasında kelepçelendim ve cezaevi aracına tek başıma bindirildim. Yanımda asla kimse bulunmuyordu ve doğum sancıları içerisinde olmama rağmen ayaklarımın ucunda prangalarımla oynayan polis köpeği vardı.” dedi.

Filistinli eski tutuklu, hücrede geçirdiği hareketsiz yaşam sebebiyle olağan doğum yapmasının olası olmadığını kaydederek, çocuğunu sezaryenle dünyaya getirmek zorunda kaldığını aktardı.

Subeyh, İsrail askerlerine güvenmediği için tam anestezi almayı reddettiğini belirterek, “Bilmiyorum neden, tahminen Allah bana bunu esin etti, tahminen onlara güvenmediğimden. Tahminen beni ya da bebeği öldüreceklerinden korkmamdı.” biçiminde konuştu.

İlk çocuğunu, elleri ve ayakları kelepçeli, başlangıcında nöbet tutan İsrail askerleri eşliğinde dünyaya getirdiğini söyleyen Subeyh, “Ameliyatın bütün etaplarını izledim. Oğlum doğduğunda ona sarılıp kokusunu almaktan beni mahrum bıraktılar. Tek gördüğüm şey oğlumun esmer olmasıydı. Endişelendiğim tek şey oğlumu öldürmeleri ya da diğer bir bebekle değiştirmeleriydi. O an güya oğlumla vedalaşıyormuş suretiyle hissettim.” dedi.

“Bera bütün tutuklu bayanlara ümit oldu”

Bebeğiyle cezaevine döndüğünde büyük burukluk yaşadığını aktaran Subeyh, “Oradaki 50 bayan tutuklu koşup bana ve bebeğime sarılıyordu. Kimileri cezaevinde bebek gördükleri için ağlıyordu. Bera, oradakilere hem acı verdi hem de ümit ve güç aşıladı. O anda güya cezaevine ikram getirmişim suretiyle hissettim.” tabirini kullandı.

Subeyh, oğlu Bera’nın varlığının cezaevindeki diğer bayan mahkumlara ümit olduğuna işaret ederek, özellikle çocuk sahibi bayanların Bera’yı kendi evlatları yerine koyup onunla özlem giderdiklerini söyledi. Suheyb, “Önceden sadece güneş ışığı almak için ortaya çıkan bayan tutuklular artık oğlumu görüp onu kucaklamak, sevmek ve saçlarını taramak için çıkmaya başladı.” formunda konuştu.

Cezaevinden ayrılış sürecinin ise kendisi için fazlaca güç bulunduğunu tabir eden Subeyh, “Cezaevinden çıkarken tutukluların Bera ile vedalaşması oldukça acıydı. Düşünsenize 2 sene süresince birebir bireylerle tıpkı zindandayız. Herkes Bera’ya oldukça bağlıydı ve hepimiz onun gerisinden ağladı.” dedi.

“Kavuşma anı güya milli düğündü”

Bera’nın aşağı yukarı 2 yaşına kadar cezaevinde kaldığına dikkati çeken Subeyh, özgürlüklerine 17 Aralık 2007’de kavuştuklarını tabir etti. O güne dair hislerini paylaşan Subeyh, “Acı ve sevinçle komplike bir histi. Benim için sevinçti tabii ki ama ardımda aşağı yukarı 100 Filistinli bayan tutuklu bıraktığım için de ıstırap vericiydi.” diye konuştu.

Subeyh “Kavuşma anı bir milli düğündü. Ailem, ailem ve bütün halk beni karşılamaya gelmişti ama tekrardan altını çiziyorum, içimde buruk bir neşe vardı. Geride bin bir zahmet çeken bir sürü tutuklu bayan vardı. Ailemle birinci yiyecek yemeye başladığımda devam edemedim, ardımda bıraktığım bayanları hatırladım. Hiçbir tutuklu serbest kaldığında içerideki tutukluları unutamaz.” ifadesini kullandı.

Uzun müddet dışarıdaki hayata alışmakta zahmet çektiklerini aktaran Subeyh, “Bera, dışarı çıktığında her şeyden ürküyordu, kuşlardan bile. Hiçbir oyuncağı kabul etmiyordu. Bugün bile aleni görmüş olduğu her kapı ve pencereyi kapatır, ben de öyleyim, aleni kapı ya da pencere görmeyi sevmem, kapatırım. Uzun müddet zindan içerisinde karanlıkta yaşadığımız için ışıklar gözlerimizi rahatsız ediyordu ve dışarıda gördüğümüz fer bizde baş ağrısı yapıyordu.” dedi.

Subeyh, artık 16 yaşlarında olan Bera’nın lise eğitimine oldukça etkin formda devam ettiğini ve ileride Türkiye’de tıp okumak istediğini belirterek, oğlunun birebir vakitte hafızlık dersleri aldığını tabir etti.

Eski tutuklu Subeyh, 16 Ekim 2021’de İstanbul’da düzenlenen “Kudüs’ün Meryemleri Sönmeyen Kandillerdir” konferansında Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’nın eşi Emine Erdoğan ile konferans fırsatı yakaladığını anlatarak, Emine Erdoğan’a İsrail hapishanelerinde bulunan tutuklu bayanlarla dayanışması için teşekkür etti.

Kızı Ahlam’ın tedavisi Türkiye’de devam ediyor

Filistinli Subeyh ailesinin Bera’dan sonrasında biri kız biri adam ikiz evlatları oldu. İkizlerden kimi sağlık meseleleri olan Ahlam’ın tedavisi, sağlık sisteminin yetersizliği sebebiyle Gazze’de yapılamıyor.

Subeyh’in, kızının tedavisi ve rutin denetimleri için yılda, bazı durumlarda de 2 yılda bir Türkiye’ye gelmesi gerekiyor. Küçük Ahlam’a, şu an İstanbul’da yeni bir cerrahi operasyona ihtiyaçı olup olmadığının belirlenmesi için çözümleme ve tetkikler yapılıyor.

Tüm bu zorluklar karşısında Subeyh, Gazze Şeridi’ndeki hükümet tarafınca sağlanan aylık aşağı yukarı 450 dolar yardımla ufak ailesini tek başına geçindirmeye gayret ediyor.